`Ich bin gesund und fiihle mich gut` (Jestem zdrów i czuje się dobrze) - tyle o więźniu mogła wiedzieć jego rodzina. Z odciętego od otoczenia Konzentrationslager Auschwitz - zabezpieczonego podwójnym ogrodzeniem z kolczastych drutów, rozwieszonych na betonowych słupach i podłączonych do trójfazowego prądu o napięciu 220 woltów, wieżami strażniczymi, dodatkowo z dwóch stron betonowym murem oraz tzw. strefą interesów (Interessengebiet) - nie miały docierać inne informacje.

Książka prezentuje - poprzez opublikowane w niej grypsy - ukrytą prawdę o obozie, zakazaną, niewygodną dla nazistów, za której ujawnienie więzień mógł przypłacić życiem. Grypsy to trwałe ślady obozowej konspiracji prowadzonej przez Józefa Cyrankiewicza i Stanisława Kłodzińskiego oraz współpracujących z nimi więźniów, tych wymienionych w tajnej korespondencji, przypisach do niej i we Wstępie oraz tych niewymienionych, ale także zasłużonych. Grypsy są owocem i świadectwem walki podjętej oraz rozwijanej w ekstremalnie trudnych, specyficznych warunkach. Ukazują charakter i w dużym stopniu skalę sprzeciwu więźniów wobec zbrodni, a także zagrożeń stale obecnych w Auschwitz, ujawniają również i dokumentują głęboko humanitarny sens toczonej przez nich walki. Pisane zaś były i wysyłane nie tylko w celach doraźnych, lecz także z myślą o tworzeniu dokumentacji historycznej, która stanowi obecnie cenne źródło wiedzy o obozie i pozwala bardziej wszechstronnie badać jego dzieje.

Ze Wstępu